De parenteel van Jan kunnen we in drie stukken opsplitsen: Het eerste stuk bestaande uit onleesbaar schrift met vooral voornamen en/of verschillend geschreven achternamen. Het tweede stuk redelijk te achterhalen zeker na de verplichting van de achternaam. De laatste 100 jaar met niet openbare gegevens, alleen voor naaste familie, in verband met de priveciewetgeving
De eerste tien generaties
De Nederlanden was in 1600 groter België en Luxenburg en in het ‘Ducht Brabant’, waar onze voorvaderen vandaan komen, is het schrift moeilijk te lezen. De schrijftaal is dan Latijn, Frans, Duits en Nederlands. Trouw- en koopakten waren in oud Hollands geschreven. Deze waren voorzien van woorden die voor notariële en juridische taal gebruikelijk waren in het Latijn, Frans, Duits of Oud Nederlands. Doopregisters zijn na het concilie van Trente (1545-1563) bijgehouden. Poortwachterboeken, kerkekelijke belastingboeken en of militaire dienstverbanden bieden soms een mogelijkheid. Door brand- of waterschade zijn veel stukken verloren gegaan. In veel gevallen komen alleen de voornamen voor Jan van wijlen Jan. Om een inzicht te krijgen van de leefperiode uit akten is de genealogische stapeling toegepast.
De tweede tien generaties
In het parenteel van Jan Templers zijn de tweede tien generatie op verschillende manieren terug te vinden. Archieven doen steeds meer hun deuren open, vrijwilligs hebben veel materiaal gedigitaliseerd en internet toegankelijk gemaakt. Hoewel nog niet alles toegankelijk is gemaakt kunnen we toch wel redelijk goed in deze periode onze voorvaders vinden. De periode tot 1811 is het lastiger dan daarna om dat Napoleon Bonaparte bepaalde dat een ieder een achternaam moest hebben.
Laatste 100 jaar
De laatste 100 jaar hebben we rekening moeten houden met de prycesiewetgeving. De gevolgen hiervan zijn dat voor een beginnend onderzoeker naar zijn voorvader ofwel zijn Opa, grootvader, en soms ook zijn overgrootvader. Ze mogen immers niet zonder toestemming vermeld worden op internet. Bijvoorbeeld de namen en familieleden op facebook mogen niet door een onderzoeker op papier worden gezet. Heel hun leven delen ze met de wereld, de genealoog mag het niet delen zonder toestemming.
